De verwachtingen voor de eerste weekreis van dit bikeseizoen waren hoog! 35 deelnemers en 6 begeleiders konden niet wachten! En ze werden niet teleurgesteld, sterker nog: de hoge verwachtingen werden zelfs overtroffen.
Eerst onthaasten
Het starthotel van deze reis ligt prachtig “verstopt” achter de bergrug van de Monte Baldo en is alleen bereikbaar over een smalle kronkelweg vanaf de autosnelweg. Eénmaal boven gekomen waan je je in een paradijsje. Daar staat een eenvoudig hotel, gerund door een zeer gastvrije familie midden in de natuur. Verder tref je er alleen lotgenoten, een heleboel Nederlandse mountainbikers en locals, die vanaf hier hun wandel- of mountainbiketour starten. Een heerlijke plek dus om even bij te komen van het drukke dagelijkse leven, voordat de grote tocht begint.
Mini 'Rondom het Gardameer' als infietsronde
Veel deelnemers en de begeleiders waren al een nacht eerder aangereist, zodat op zaterdag om 10:00 uur al een grotere infietsronde met 25 man kon worden gereden.
De infietsronde was een goede voorproef van wat ons te wachten stond deze week, een soort mini reis rondom het Gardameer. Steile klimmen, technische trails, mooie paden over almen en grandioze uitzichten. Voor de deelnemers, die later aankwamen was er ’s middags nog de gebruikelijke kleinere infietsronde. Daarna genoten we van een heerlijk Italiaans diner met wel 8 gangen en zelfgemaakte rode wijn.
Over de Monte Altissimo
Na de eerste klim zagen we ‘m al liggen, de ruim 2000 meter hoge Monte Altissimo. Daar moesten we allemaal overheen tijdens de eerste etappe. Na veel op en neer over paden en paadjes, moesten we de laatste 450 hoogtemeters over een zeer pittige klim naar de top, waar we op het terras van de Rifugio van de lunch genoten. De beloning volgde met een prachtige singletrailafdaling en daarna een spectaculaire trail langs de randen van het Altissomo-plateau. Via de Find-it trail kwamen we weer in de bewoonde wereld van Torbole en Riva.
Wat een verschil!
Het contrast was groot, van de middle of nowhere rond de Monte Baldo naar het drukke vakantieleven in Riva del Garda, waar we waren ondergebracht in een fijn hotel vlakbij het Gardameer en de hoofdstraat. Wie zijn we? Dat zijn 35 deelnemers, waarvan een groot deel ieder jaar met Vasa Sport op reis gaat, zoals de groepen uit ’t Gooi, de kop van Noord-Holland, Brabant en nog een paar koppels en individuele deelnemers. Een groepje van 4, waaronder 2 terugkomers reed de rit zelfstandig met GPS. Veel van deze terugkerende deelnemers kiezen ieder jaar de nieuwste Vasa Sport reis. Van de partij waren ook de 2 koplopers in het klassement van de meeste Vasa-weekreizen, Dennis en Christiaan, samen goed voor 35 deelnames! Maar er waren ook debutanten, waarvan de “Kippen” uit Pijnacker en Nootdorp. Na veel gezamelijke racefietsreizen wilden ze nu een keer een week op de mountainbike. Als snel merkten ze dat de MTB-tocht rondom het Gardameer dan meteen wel een heel pittige (technische) reis was, maar ze klommen als de besten en op de technische afdalingen leerden ze heel snel bij. En bij de “vochtvoorziening” waren ze de absolute koplopers.
Richting Tremalzo en co
Na een etappe met start en finish in Riva del Garda vertrokken we de derde etappe richting de bergen rondom de beroemde Tremalzo. Traditioneel via het Tonale tunnelpad naar het Lago di Ledro en dan verder naar de Passo Nota. We hadden de hele week lekker weer, maar de enige noemenswaardige onweersbui viel op deze dag. Alleen de tweede blauwe groep (er waren 3 rode, 2 blauwe en een GPS-groep) kon deze onweersbui met de bekende 3-stops strategie ontwijken.
De afdalingen van deze dag waren fantastisch. Voor de blauwe groepen was dat een pad uit de eerste wereldoorlog met veel in de rotsen gehakte tunneltjes. De rode groepen bedwongen een afdaling van 1100 hoogtemeters over 4,5 km naar Limone, eerst over een heerlijke singletrail en later over zeer steile kasseien.
Het lijkt wel vakantie
Op het plateau van Tremosine, met 18 kleine dorpjes, verbleven we in een heerlijk appartementencomplex rondom het zwembad, met direct zicht op een paar van de Tremalzo-slingers. Ook hier sliepen we twee nachten. Dat betekende na de inspannende etappes lekker nagenieten aan de rand van het zwembad, het leek wel vakantie. Maar voor het zover was moesten we natuurlijk wel weer in de beugels.
Voor een groot deel van de groep stond een prachtig paadje langs diepe afgronden op het programma. Gelukkig hadden de Vasa “trackfinders” Rick en Sidney met waypoints op dit paadje 8 loopstukken gemarkeerd, zodat de veiligheid gegarandeerd was. Het paadje was zo smal en de afgrond zo diep, dat je hier niet naar beneden wil vallen. Na dit spectaculaire pad kwam nog een fantastische singletrailafdaling.
Voor de rode groepen stond ook de Tremalzo op het programma. Normaal gesproken is het dan kiezen tussen de beroemde slingers op of af en dan de andere kant asfalt. Tijdens deze rondrit vanuit Tremosine konden we de Tremalzo vanaf de zuidkant onverhard op en dan over de slingers weer onverhard af. En daarna als toetje ook nog eens de tunnelpad-afdaling uit de eerste wereldoorlog.
De blauwe groepen deden vandaag de Limone-downhill en de trailtjes op het Tremosine-plateau. Eén van de 3 stops was bij de ijstent in Pieve, waar de steile rotsen bijna loodrecht 350 meter lager in het Gardameer “storten”. Lekker bijkomen naast het zwembad van het hotel was dus meer dan verdiend. En daarna werden we weer verwend met heerlijke Italiaanse lekkernijen in het restaurant van het bikehotel.
Naar Toscalano over “secret” routes
De vijfde etappe bracht ook echte Gardameer-kenners op onbekend terrein. Voor het “opwarmen” hadden we vandaag voldoende tijd. Na een klim van maar liefst 1300 hoogtemeters aan één stuk kwamen we boven op de militaire paden rond de Bocca Cablone. Kon je nu wel door dat tunneltje fietsen of niet? In de afdaling hadden de Vasa-verkenners veel totaal onbekende trails gevonden. In Toscalano namen we ’s avonds afscheid van Erik en Emiel, twee deelnemers, die zaterdag weer thuis moesten zijn. Helaas, het einde naderde.
Een verrassend mooie etappe tot slot
In de zesde etappe moesten we “te veel gedaalde” hoogtemeters van etappe 1 weer goed maken. Met de start op 97 meter en finish op 1181 meter zou dat voor deze etappe bijna alleen maar klimmen betekenen. De “kippen”, die vooral heel erg goed konden klimmen kozen voor deze variant. Alle anderen kozen voor de variant met de Monte Baldo lift vanuit Malcesine, waardoor ze ca. 1700 hoogtemeters cadeau kregen. Logistiek was het wel een lastige dag, maar met grote dank aan chef logistiek Peter en ondanks “tegenstribbelende” Italianen is het allemaal toch gelukt!
Eerst met zijn allen op de boot naar Torri en dan in de enige twee voor mountainbikers beschikbare liften, die je pas op de betreffende dag kan boeken. Dat was nog even spannend, maar daarvoor hadden we dan wel weer een hele mooie etappe met super veel trail plezier.
Het was ongelooflijk, dat de eerste serieuze valpartij van deze week pas in de laatste afdaling gebeurde. Erik van de GPS-groep kwam zo rottig ten val, dat hij zijn duim moest laten hechten. Vanuit ons starthotel in de middle of nowhere was dat een onderneming, die zoveel tijd in beslag nam, dat hij en Henk de afsluitende avond met de groep niet konden mee maken. Alle anderen genoten nog een keer van het fantastische diner. En zoals eigenlijk altijd bij deze reizen gingen we als één grote vriendengroep weer uit elkaar! Op naar het volgende feest!
Bekijk de aftermovie van de reis!
Deze reis ook beleven? Dat kan!
Bekijk de website voor meer informatie, data en prijzen:
